Deze website maakt gebruik van cookies om ervoor te zorgen dat je de beste ervaring krijgt. Door op OK te klikken ga je akkoord met de Privacyverklaring & Voorwaarden.
- 10/12/2020
Het einde van een jaar: wat doet zelfreflectie met jou?
Op het einde van het jaar maak ik altijd de reis naar binnen. Ik evalueer mijn jaar, de overwinningen en verliezen, de mooie en moeilijke momenten, de uitdagingen en de groei.
Wat heeft het jaar me gebracht? Wat heb ik er (niet) mee gedaan? Wat was een keuze of een les, wat was overmoed, pech en geluk?
December maakt me daarom altijd erg stil. Alsof de ruimte die de afvragingen inneemt, vraagt om korte dagen en lange, donkere nachten. Alsof die ruimte vraagt om leegte, zodat de uitgestrektheid van het nieuwe jaar zichtbaar kan worden.
Een vloek en een zegen
Hoe ouder ik word, hoe gemakkelijker ik zie waar ik dingen anders had kunnen doen. Maar ik besef meteen ook dat die dingen zo gelopen zijn omdat ze zo moesten lopen – de les die er meestal aan vasthangt, maakt dat wel duidelijk. Het is een vloek en een zegen tegelijk: je leert jezelf beter kennen en leert daardoor dat niet alles past in je eigenheid, in je eigen unieke flow.
Gaandeweg kom ik, net door dit te beseffen, meer in mijn kracht. Er gaat minder aandacht naar elementen die energie wegnemen en zo is er ruimte voor dat wat echt telt: de zaken van het hart.
Prioriteiten
Dit jaar leerde ik prioriteiten stellen. Dat was een belangrijke les, want ik gaf te veel energie weg terwijl ik te weinig terugkreeg. Meer nog, het IS een belangrijke les en ik zal nog wel even zoet zijn met het maken van fouten – het doorbreken en hervormen van je hardnekkigste en oudste patronen vraagt tijd en aandacht.
Maar de basis is gelegd en dankzij de wijze raad van anderen en mijn eigen volhoudendheid sta ik hier sterker in dan een jaar geleden.
Het gemis van 2020
Verder was het een jaar van gemis. Weinig familie en vrienden, geen feestjes, optredens en festivals die me deden bruisen van overvloed en geen reis naar Corfu (en wie me kent, weet welk drama dat is). We hebben zoveel gemist. We hebben elkaar zo hard gemist.
Ook dat gevoel mag een plek krijgen. Ik vind het niet gemakkelijk, zo geïsoleerd zijn. Het maakt dat ik me soms nog meer afzonder, een tegengestelde reactie die ik niet altijd meteen kan ombuigen. Daarom wil ik in de laatste weken van dit jaar aandacht hebben voor verbinding. Want het nieuwe jaar verdient het om met goede bouwstenen te kunnen starten, toch?
Zelfreflectie
Positieve zelfreflectie is het sleutelwoord voor stabiele zelfliefde. Doorheen de jaren verzamelde ik inzichten en wijsheid en ik liet me coachen om zo de betere versie van mezelf te kunnen verinwendigen. De basis die ik voor mezelf legde, gebruik ik tijdens mijn gesprekken voor de sprookjes, brieven, verhalen en rituelen.
Nieuwsgierig naar meer? Je bent altijd welkom voor een gratis kennismakingsgesprek: stuur me een berichtje en we spreken af.
Liefs,
Nathalie
Het einde van een jaar: wat doet zelfreflectie met jou?